Oh, herken je dat? De schoolvakantie begint en prompt beland je met je gezin in de ziekenboeg? Alle eventuele plannen die je had, kunnen zo hup, de prullenbak in.
Dat gebeurde ons hier laatst nog. Op zich niet erg natuurlijk. Je past je tempo aan en gaat rustig verder. Maar toch was deze keer voor mij persoonlijk anders.
Hollen of stilstaan
Juist in dit soort tijden is het bij ons thuis vaak hollen of stilstaan: óf je bent aan het rennen voor je gezin, óf iedereen ligt voor pampus in bed en het is stil in huis.
Dit soort momenten koester ik dan altijd een beetje, omdat het mij de ruimte geeft om op te laden en zo nodig even wat werk te doen.
Heb jij dat ook?
Heerlijk, vind ik die rustmomentjes. Dus zo ook die zaterdag: terwijl de rest van de fam in bed of op de bank lag en ik de enige was die nog op twee benen rondliep, besloot ik heerlijk even in het zonnetje te gaan zitten met de lappie open en een glas sparood erbij. “Heerlijk even opladen tijdens het werk”, zo dacht ik.
Maar niet deze dag. Deze dag ging ik leeg. Helemaal. LEEG.
Niet meer opladen tijdens mijn werk
Het had van alles kunnen zijn, natuurlijk, maar in dit geval was marketing de crux.
Al een tijdje was ik bezig met het onder de loep nemen van mijn huidige marketingstrategie. Wat ga ik doen, wat ik ga ik inzetten, hoe ga ik mijn mama’s bereiken, diegenen die ik mag gaan helpen met tips, adviezen, coaching, noem maar op!
In dat kader volg ik dan ook verschillende vrouwen met een niche op dit gebied. En laat me wel wezen, deze vrouwen zijn stuk voor stuk de bom en hebben super waardevolle methodes en programma’s. Niets mis mee, toch?
Zou je denken.
En dus ging ik rustig aan de slag om me eens meer te verdiepen in de verschillende mogelijkheden op dit gebied (op zich al not my favorite subject, om heel eerlijk te zijn).
Soms vliegt het je ineens aan: dit kost me bakken met energie!
Ik las over de ene na de andere methode en zomaar ineens vloog het me aan: HELP! Ik moet dit en ik moet dat, maar iedereen zegt iets anders en het alleen al lezen, kost me al bakken met energie terwijl alles in mij roept: dit is niet voor mij!
Want hoe waardevol ook, geen van deze tips of methodes sloot aan op MIJ of was geschreven op MIJ. Het paste niet, het klikte niet, het klopte niet. Het gevoel van frustratie wat je voelt op zo’n moment is echt super heftig, ken je dat?
Druk van buitenaf: ik moet van alles!
Soms krijg je van buitenaf het gevoel opgelegd alsof je van alles moet waardoor het voelt alsof je enorm belemmerd wordt in je vrijheid om te kiezen. Terwijl die vrijheid juist zo’n enorme waarde is!
Want in mijn geval sloten alle genoemde tips en methodes sloten totaal niet aan op wie ik ben en waar mijn kracht ligt, maar legden ze wel een enorm gevoel van moeten op.
Nu kon ik het toen niet direct op die manier omschrijven, maar de onrust was overduidelijk.
Ik voelde namelijk feilloos aan: hier word ik niet blij van en dus voelde het zwaar, als hard werken. In plaats van licht ondernemen en dingen doen waar ik energie van krijg (twee van mijn kernwaarden) en handenklappend van achter mijn lappie zit.
Dus in plaats van opgeladen, was ik na mijn werktijd zwaar gefrustreerd en helemaal leeg.
Ineens lag ik zelf een paar uur ziek in bed en dan wel zo gespannen als een veertje met megahartslag en al, te malen over marketingstrategieën.
Wat moet ik nou doen?
Want wat moet ik nou doen?
Meer posten op Insta? Meer reels delen? Andere freebies bedenken? Betere emailfunnels schrijven? Meer mailings versturen?
En ergens op de achtergrond de prangende vraag: waarom word ik hier nou niet vrolijk van?
Een vol hoofd en een gestrest lijf: wég rust!
Tot ik dacht: WTF, Ol! Dit is niet waar ik voor sta. Ik ben ziek, ik hoor te rusten!
Want echt, onrust is zo’n dief! Het steelt je vrede, je rust, je balans en je “relaxed”, zoals ik dat noem. Dit soort onrust is voor mij een big DON’T, maar was er in een onbewaakt moment toch blijkbaar ingeslopen.
Dus wat doe ik op zo’n moment?
Een van mijn stokpaardjes, zo’n beetje: ik heb het allereerst helemaal losgelaten, me uit de situatie verwijderd (uit bed gestapt in mijn geval), letterlijk de deur dicht getrokken en gezegd: “Niet nu.”
Inmiddels zijn we weer wat aan de beterende hand en heb ik de rust hervonden om alles weer met een frisse blik te bekijken. Voor nu, moet ik namelijk helemaal niks en mag ik delen, vrij zijn om te kiezen waar en wanneer en hoe vaak.
Ik moet het namelijk vandaag niet allemaal uitgedacht en gevogeld hebben. Wie zegt dat? Typisch gevalletje van FOMO… De angst om iets te missen.
En wat ga ik nu doen op het gebied van marketing?
Eigenlijk is het heel simpel en het is hetzelfde als wat ik mijn coachees adviseer: ik blijf dichtbij mezelf, dicht bij mijn hart.
Ik heb inmiddels een beetje een idee van de mogelijkhede voor mijn ideale marketingmix, de mix die écht bij mij past en die ik nu verder ga uitwerken. Mogelijk ga ik wat uitbesteden waar ik geen plezier aan beleef en ik ga zelf lekker aan de slag met die manieren waar ik wel super vrolijk van word.
Licht ondernemen, noem ik dat. Waarom? Omdat het past bij mijn karakter. Het kost me dus weinig moeite en voelt “als vanzelf”. Het is authentiek en levert me meer energie op dan dat het me kost. Woohoo, iets om naar uit te kijken dus!
En dat geldt natuurlijk niet alleen voor je marketingstrategie, maar voor alles wat er komt kijken bij het runnen van een business (en een gezin!). Let’s drop the fear and keep it fun!
Daarom een aantal reflectievragen om jezelf te stellen:
- Hoe licht voelt het runnen van mijn business nu?
- Doe ik wel echt de dingen waar ik energie van krijg?
- Wanneer voelen dingen zwaar aan en alsof ze moeten?
- Wat kan ik doen om die dingen lichter te maken?
Laat je mij via een DM of een mailtje weten wat jouw ontdekkingen zijn en waar jij mee aan de slag gaat! I would love to know!
